ابن ظفر، حجهالدین محمد بن ابی محمد صقلی، او راست: کتاب نجیاء الأبناء، و کتاب ینبوع الحیات فی التفسیر در چند مجلد، و رجوع به ابن ظفر حجهالدین ابوعبداﷲ محمد... شود
ابن ظفر، حجهالدین محمد بن ابی محمد صقلی، او راست: کتاب نجیاء الأبناء، و کتاب ینبوع الحیات فی التفسیر در چند مجلد، و رجوع به ابن ظفر حجهالدین ابوعبداﷲ محمد... شود
عبیداﷲ بن محمد عکبری معروف به ابن بطه، یکی از محدّثین اهل سنت، مولداو به سال 304 هجری قمری بود و برای استماع حدیث به بلاد بعیده سفر کرد و از ابوالقاسم بغوی و یحیی بن صاعدو ابوبکر نیشابوری و جمعی دیگر استملای حدیث کرد و از او ابوالفتح بن ابی الفوارس وازجی و برمکی و جز آنان روایت آرند و ابن جوزی گوید: آنگاه که ابوعبداﷲ بن بطه از اسفار خود بازگشت چهل سال در خانه خویش منزوی بماند که او را جز در روز عید اضحی و فطر در کوی و برزن ندیدند و گوید شیخی مستجاب الدعوه بود و احمد بن علی محدّث گوید: لم ار فی شیوخ اصحاب الحدیث و لا فی غیرهم احسن هیئهً من ابن بطه، و دارقطنی از قول ابوذر عبدالرحمن بن احمد هروی در روایت ابن بطه کتاب سنن رااز رجأ بن مرجی جرح کرده و ابن جوزی گوید: جرح او معتبر نیست چه ابوذر اشعری است و ابن بطه حنبلی و حنبلیان اشاعره را کافر دانند و این جرح از روی خصومت وعداوت میان دو مذهب بوده است، وفات او در عکبرا به محرم سال 387 هجری قمری بود، و رجوع به ابن بطه شود
عبیداﷲ بن محمد عکبری معروف به ابن بطه، یکی از محدّثین اهل سنت، مولداو به سال 304 هجری قمری بود و برای استماع حدیث به بلاد بعیده سفر کرد و از ابوالقاسم بغوی و یحیی بن صاعدو ابوبکر نیشابوری و جمعی دیگر استملای حدیث کرد و از او ابوالفتح بن ابی الفوارس وازجی و برمکی و جز آنان روایت آرند و ابن جوزی گوید: آنگاه که ابوعبداﷲ بن بطه از اسفار خود بازگشت چهل سال در خانه خویش منزوی بماند که او را جز در روز عید اضحی و فطر در کوی و برزن ندیدند و گوید شیخی مستجاب الدعوه بود و احمد بن علی محدّث گوید: لم ار فی شیوخ اصحاب الحدیث و لا فی غیرهم احسن هیئهً من ابن بطه، و دارقطنی از قول ابوذر عبدالرحمن بن احمد هروی در روایت ابن بطه کتاب سنن رااز رجأ بن مرجی جرح کرده و ابن جوزی گوید: جرح او معتبر نیست چه ابوذر اشعری است و ابن بطه حنبلی و حنبلیان اشاعره را کافر دانند و این جرح از روی خصومت وعداوت میان دو مذهب بوده است، وفات او در عکبرا به محرم سال 387 هجری قمری بود، و رجوع به ابن بطه شود